కవిత రచన : సాత్విక
వచన కవిత్వమా వంకాయా ?
అని అవహేళన ఎందుకులే ?
కవిత్వమా కాకరకాయ ?
అన్న ప్రశ్నకి సమాధానముగా,
పద్య, గేయ పద సంపుటి అంతరించి,
'తెలుగు' కనీసం వాడుక భాషగా సంచరించ
కూడా 'అనాధ' ఆగుతున్న ఈ తరుణములో,
నేనున్నాను,
నేనున్నాను,
ఆదుకొంటాను అణగారిపోనివ్వనని,
భాషాభిమానం చాచిన అభయ హస్తమే వచన కవిత్వ ఆకారము,
పుట్టించెను తెలుగు మీద సామాన్య మానవుడికీ మమకారము,
పాత తర భావావేశాన్ని సరికొత్తగా ఆవిష్కరించే ఒరవడికి శ్రీకారం,
'ఇది ఉద్భవించినది' -- తగ్గించడానికి తెలుగు తల్లి చేసే హాహాకారం,
నియమ నిభందనలు తెలియదని... అసలు లేనే లేవని అవహేళన ఆపవోయి,
అలంకార బంధాలు వదిలించుకొన్న 'స్వేచ్చే' దీని ఆయువుపట్టని గ్రహించవోయి,
ఈ తరహా కవిత్వానికి నవ సమాజమున ఓటుబ్యాంకు ఎక్కువోయి,
కవిత్వానికి, 'వచన రూపం' అందించిన శక్తి నీవు గ్రహించవోయి,
మారుతున్న కాలానికి అనుగుణముగా రూపాంతరం చెందెనోయి,
మనసున్న ప్రతి మనిషి మదిలోకి అలవోకగా చేరిపోయే శైలే దీనికున్నదోయి,
'అంతరార్ధ వివరణా..' వ్యయా-ప్రయాసలు అవసరం లేని సులువు దీని సోంతమొయి,
సరళమయిన పదాల అల్లిక తో కూడిన 'ప్రాసే' దీని అసలు బలం,
లోతయిన భావాలని ఇమిడ్చుకోగలిగినందుకు నీవు చేయి సలాం,
కవిత్వం మీద మనసున్న మనిషి ఆకలి తీర్చే అచ్చతెలుగు గళం,
చండ ప్రచండ చక్రవర్తులయిన ఉండి వుంటే అయ్యేవారు దీనికి గులాం,
వచన కవిత్వమా నీకివే నా వందనాలు,
తెలుగుని పది మందికీ చేర్చు,
అన్ని రూపాల విస్తరించ ప్రయత్నించు,
నిన్ను ప్రశ్నించిన వారికి తెలుగు'వాడి'ని చూపించి ప్రతిఘటించు...
