కవిత రచన : సాత్విక
ఆమె, బుంగమూతిని పూర్తి స్థాయిలో ఉపయోగించెంత నేర్పరి,
కోరిన కోరిక తీరకపోతే తను అర్ధం చేసుకునే తీరు సరే సరి,
నా ప్రియురాలి ముద్దు ముచ్చట తీర్చాలనుకున్న ప్రతిసారీ,
అడుగకనే అవరోధాలు సాయం అందిచే నాకు కొసరి కొసరి,
ఎందుకో ? ఏమో ! వాస్తవాల వలయాన నా చెలి చిరునవ్వు చేజారే,
అందుకేనేమో! జీవన నడిసముద్రములోన ఎండిపోయే నా గొంతు తడారి,
నా మస్తిష్కాన, ఆమే ఆలోచనలు నిర్మించే గమ్యం లేని రహదారి,
చివుక్కుమన్న నా మనస్సు తలపిస్తోంది గోనె సంచిలోన గోదారి …
after a long break
ReplyDeletegood one ...
haa thats true, I am busy until July mid, but I was trying to find time...
DeleteThanks anyway !!
Haha!!! Nice....
ReplyDeleteThanks hi hi ...
Delete