సాత్విక

కవిత రచన : సాత్విక

"నీ చిరునువ్వు"

                          లోన హుందాగా  దాగుంది రాజసం,

    సొంతం చేసుకొమ్మని మారం చేసింది  నా మానసం,
' ఊహ కందని ఊసుతో ' మొదలెట్టాను నీతో సావాసం,

  నీ ఆలోచనలతోనే గడుపుతున్నాను , 

                                                 ' మా ' ఖసమ్… 

                                                   ( 'मा'  ख़सम )

"అనుక్షణం నా మనస్సు"

                  పరిబ్రమించును నీతో గడుపు క్షణాల కోసం,
నీ ప్రతి చూపులోని అర్ధం ఎప్పటికీ అంతేపట్టని అభ్యాసం,

నీవెదురైన ప్రతిక్షణం నాలో రేగిన అలజడి తాకేను ఆకాశం,

అది ఆస్వాదించడానికి నేను చేయలేదు, 

                                        ' ఒ ' ఘడియైనా ఆలస్యం… 

"నీ చూపులోని చిలిపితనం"

                     నన్ను విడువదు కదా ఒక్క క్షణం.. కనీసం,

అలా ప్రతి క్షణమవుతోంది నామదిలో ఒక మధుర విలాసం,

ఆ మధుర క్షణాల దొంతరలు కలిగిస్తున్నవి నాకు పరవశం, 

ఈ ఘట్టం లేకుండా సంపూర్తి కాదు,  

                                              ' ఏ ' ప్రేమ ఇతిహాసం … 

'నా కన్నులతో నిను జూడ' 

                              నాకు దక్కిన అద్భుత అవకాశం,

అది తలచిన ప్రతిసారీ మెరిసెను నా మదిలో దరహాసం,

స్పందించిన నా హృదయంలో పెల్లుబిక్కేను కవితారసం,

నిన్ను నా కన్నులతో నీకే చూపడానికి నాకు అవసరం, 

                                                ' ఈ ' పద విన్యాసం … 

"నీ ప్రతి జ్ఞాపకం" 

            నా మదిలోన పదిలం, 

                   'చెరుప' చేయలేదు కాలమైన..  ' ఆ ' సాహసం …