బల (వంతపు) పరీక్ష ..

కవిత రచన : సాత్విక

'నా'  అనే  'నా ఈ మనస్సుకు' లేనే లేదు ఏ ఆకారము

దాన్ని గుర్తించటానికి నాది కాని ఈ 'శరీరమే' శ్రీకారము ..

'పైకపు' పట్టుబిగించి కావాలన్నారు ఆ శరీరపు  సహకారం 

సరదాల పరదాలో కానిచ్చేస్తునారు మనస్సుని కూడా 'అత్యాచారం '

' వృక్షో రక్షతి రక్షితః ' అన్నది అలనాటి అశోకుడి నానుడి 

అందులోని క్రావడి ఎత్తివేసినదే కాదా నా ఈ 'సోకపు అంగడి'

ఏర వేయడానికి చేసినాను, నా శరీరానికి ఈ  కల్పిత అలంకారము

ఎదురీతలో,  'మనస్సులోనే మూగబోయినది నా అసంకల్పిత ప్రతీకారము '

' గుండెలు పిండేసిన బాధ ' నా మనస్సులో దాగున్న మౌనానిది

' అవిసిన గుండెల గాధ ' మౌనమునే ఆశ్రయించిన ఆ మనస్సుది

దేహముని విడువక, నాకు ప్రాణముండి మాత్రము ఏమి ప్రయోజనము ?

నా మనస్సు నన్నే విడచి పరిగెడుతోంది  ప్రతి రోజు నూరుయోజనము

' మౌనము అర్దంగీకారం ' అన్నదే పెద్దలు చెప్పిన ఉపమానమా ?

అర్దాంగి ఆకారమే మౌనముగా రూపు దాల్చినదే  ' ఈ నా జీవితమా '

' స్వర్గాన్నే కోరుతున్నవారు అందరూ ', చవిచూపిస్తున్నారు నాకు నరకము

అవసరాల ఆత్మీయత సాక్ష్యముగా ప్రతి ఆడపడచు చెల్లిస్తోంది ఇదే సుంకము

' మానసిక వ్యబిచారమే నైతిక విలువల నజరానా ', అని వినవస్తోంది నవసమాజమున

తరచి చూడు, సాగిస్తున్నారు ప్రాణమున్న శవాలతో సంసారము అడుగడుగునా 

చిక్కదు  ఏ ఒక్కరికీ  ' దేహాన్ని విడచిన అనంతరం, ఆత్మ యొక్క చిరునామా '

అందుకే   బ్రతికుండగానే   చేసేస్తున్నా నిరంతరం నా  మనస్సుకీ  ' పంచనామా '