సంధిస్తున్నా! నీవు సమాధిలొనున్నా?

కవిత రచన : సాత్విక

'ఆటుపోటులే ఉనికిగనున్న అల'    ఎదురీతకై యోచించునా?

'నీ తలంపులోని  మైమరపే '   నా మదిని విడువకున్నా ,

'నీతో నే గడిపిన క్షణాలే'     కదలనీక కాలానికి కాపుకాస్తున్నా,

'కలగానైనా రెప్పపాటు కాలమైనా'     కునుకే తీయలేకున్నా,

'కలైనా కాకూడని కాలం'     పీడకలై వీడిపోదాయని యోచిస్తున్నా … 

'వెలుగే తన నీడకై వెదకిన'     దరిచేర్చుకోని ఆ నీడదే గెలుపౌనా?

'వేదన రగిల్చిన జ్వాలలోని వెలుగే నేనైతే'       నా నీడగా నువ్వే మారెనా,

'వెలుగు-నీడల వెలయాట్టు'లో        ఈ ఎడబాటే రాసుకోని ఒప్పందమా,

'నా అశ్రువులొని ప్రతి బిందువు'లో    ప్రతిబింబిస్తున్నావని తెల్సుకున్నా,

'ఆ ప్రతిబింబమే వెలుగుకు నీడగా చూపి'    అనుక్షణం నిన్నే గెలిపిస్తున్నా …  

'సమాధానం లేని ప్రశ్నకి జవాబే'      ప్రశ్నే లేని సమాధానమా ?

'నన్ను విడచి నీవెందుకు వెడలిపోయావని'        ఆవేదనతో నేనడిగితే ,

ఈ ప్రశ్నతో 'నిన్ను-నన్ను'       వేరు చేయద్దని మౌనంగా నీవంటుంటే,

'ప్రశ్నించలేని నా ఈ పరీస్థితికి'      ఏడ్వలేక వెక్కి వెక్కి నవ్వేస్తున్నా ,
'సమాధానం లేని ప్రశ్నవి నీవైతే'      ప్రశ్నించలేని నేనే  సమాధానమౌతున్నా …