కవిత రచన : సాత్విక
కనులలో, కను రెప్పలు కాపాడును కంటి పాపను,
కానీ, కామాంధులు కాటేస్తున్నారు మన ఇంటి పాపను,
మానవత్వం అంతమొందితే , మౌనమే బెదిరిపోదా ?
కట్టుబాట్లని కాలరాస్తే , సంస్కృతే అమావాస్య చంద్రుడవ్వదా ?
సంధిస్తా ప్రశ్నలతో ఈ-మెయిలు , అందిస్తా భావి తరానికి ఈ మేలు !
అంగట్లో, కొవ్వొత్తి కరుగుతోంది వెలుగు నింపటానికి,
సమాజంలో, మదశక్తి పెరుగుతోంది మన దుంప తెంచటానికి,
ధర్మమే దగా పడితే , ఈ ధరిత్రి దద్దరిల్లదా ?
కారుణ్యం కనుమరుగయితే, కాలమే సేద తీరదా ?
సంధిస్తా ప్రశ్నలతో ఈ-మెయిలు , అందిస్తా భావి తరానికి ఈ మేలు !
ఒంట్లో, అనునిత్యం తోడయి వున్నది ఈ గుండె చప్పుడు
ఆరుబయట, వనిత ఒంటరిగా విహరించగలిగే ఆ సమయమెప్పుడో,
నవశక్తి నీరు కారితే , ఆ ప్రవాహానికి న్యాయమే నిలువగలదా ?
హింసే ఆయుధమయితే , ఈ జీవ-శక్తి నిలచి నిలువరించునా ?
సంధిస్తా ప్రశ్నలతో ఈ-మెయిలు , అందిస్తా భావి తరానికి ఈ మేలు !
శ్రీ శ్రీ గారు చెప్పినట్లు " అగ్గిపుల్ల , సబ్బుబిళ్ళ కాదేదీ కవితకనర్హం " .
ReplyDeleteఈ మెయిల్ ని కూడా , ఈ మేలుగ మార్చి చెప్పటం చాలా బాగుంది .
"కట్టుబాట్లని కాలరాస్తే , సంస్కృతే అమావాస్య చంద్రుడవ్వదా ?"
సమాజంలో, మదశక్తి పెరుగుతోంది మన దుంప తెంచటానికి,"
ధర్మమే దగా పడితే , ఈ ధరిత్రి దద్దరిల్లదా ?"
శర్మ జీ ఎస్
థాంక్స్ సారూ ...
DeleteChala bavundi!! u r rocking!!
ReplyDeleteథాంక్స్ జీ !!
Delete